СОРМУУС ТЭМТРЭХ САРНЫ ГЭРЭЛД

Сормуус тэмтрэх сарны гэрэлд цас будрах нь тогтуун

Сонордохуй  улаахан навч ганцаар мөчиртөө сэрчигнэх нь уянгалаг

Сод авиа гаргаж өлмий дор цас нурах нь битүүлэг

Солгой аяз гишгэсэн мөрнөөс хуйлран босох нь л жирийн бус

Тохой шүргэж зөрсөн хэн нэгний тамхины утаа эхүүн

Товшиж өнгөрсөн бүсгүй эргэж ч харахгүй нь энгүүн

Товчлоогүй энгэрийн захруу цас урсах нь л бүлээн

Торомгор нүдний сормуус ч тогтуун болохоос аргагүй

Мөстсөн тачир сахал хөдөлгөж дуу аялмаар

Мөрөөр нь тэвэрч мөнхүү хэн нэг бүсгүйг дурсмаар...

Дөлж зөрсөн гоо охид дурлалдаа гэрэлтсэн шөнүүдийн

Дөлгөөн сарнаар цацарсан аригхан цасаа би

Сормуус тэмтрэх сарны гэрэлд цас будрах нь тогтуун

Сонордохуй  улаахан навч ганцаар мөчиртөө сэрчигнэх нь уянгалаг